Fantastische reis door Costa Rica

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verslag plaatste op mijn blog. Daarom is het denk ik wel weer tijd voor een verhaal, en wat voor één. Afgelopen week heb ik samen met mijn ouders en opa een reis gemaakt door Costa Rica en Nicaragua.

Het begon allemaal vorige week donderdag toen ik afreisde naar Costa Rica. Vrijdag zouden ons pa, ma en opa landen in San José. Zo kon ik donderdag nog een leuk avondje stappen met mijn 'matties' uit Costa Rica. Na een zeer geslaagde avond met alles erop en eraan mocht ik bij het gastgezin van Max slapen.

Vrijdag zouden ze in de avond landen, we hadden dus nog een hele dag om even bij te komen. Kristy, Max en ik zijn eerst naar Giovanni (baas van de voetbalschool in Costa Rica) gegaan om de plannen door te spreken voor de interland die we willen organiseren. Ook hij is er erg enthousiast over en kunnen we het dus gaan regelen. Nadat gesprek zijn we met zijn drieën naar het hotel gegaan waar ik 2 nachten zou verblijven. We hebben even in de jacuzzi gezeten, gegeten en een gokje gewaagd in het casino. Rond een uur of 8 vertrokken Kristy en Max weer richting hun gastgezinnen en ging ik naar het vliegveld. Het zou eigenlijk een verassing moeten zijn dat ik op het vliegveld stond, want ze dachten dat ik pas zaterdagavond aan zou komen in San José. Na 2,5 uur te hebben gewacht was het vliegveld behoorlijk uitgestorven. Iedereen leek wel buiten te zijn. Toen heb ik ons pa gebeld en die vertelde dat hun vlucht was overboekt en dat ze de volgende dag pas zouden komen. Zo kon ik dus weer terug naar het hotel.

De volgende dag, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik ging opnieuw naar het vliegveld in de hoop dat ze nu wel zouden komen. En jawel hoor! Ze kwamen naar buiten en waren zichtbaar verrast dat ik er al stond. We zijn richting hotel gegaan en daar eerst eens even bijgepraat na 7 weken. Savonds zijn we nog een kijkje gaan nemen bij de opening van het sportveldje waar de projectleden van Costa Rica aan hebben mee gewerkt. Dit is in de wijk Purral en daar kun je beter niet alleen over straat als Europeaan. We kregen er wel een VIP behandeling, voor hun een leuke ervaring om kennis te maken met Costa Rica.

Na het eten hebben we nog even aan de bar gezeten, daarna was het tijd voor hun eerste nacht in Costa Rica. Mijn opa had de eer om de hele week samen met mij op 1 kamer te slapen. Dit is wel iets anders dan met Lenneke, maar mede dankzij gescheiden bedden is dit prima verlopen!

Zondag hebben we San José verlaten om de reis voort te zetten naar Playa Flamingo. Onderweg hebben we gelukkig nog het laatste half uurtje mee kunnen pakken van 'El Classico'. Dit is ook hier de wedstrijd van het jaar en leeft net zo erg als in Spanje zelf. Ze waren net als ik erg blij met de 3-4 van Messi en dat lieten ze merken ook.

Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming was het hotel toch allemaal wat minder dan op de foto's en hebben we besloten om op zoek te gaan naar een ander hotel. Na een reis van 3 uur langs een aantal hotels kwamen we uiteindelijk aan bij het mooiste hotel van Playa Flamingo. Zo mooi, zo luxe, daar kon ik de afgelopen 7 weken alleen maar van dromen! Het plaatsje was wel minder toeristisch dan dat ik had verwacht, maar het uitzicht was er wel schitterend! Een uitzicht dat je normaal alleen op ansichtkaarten ziet. Hier hebben we het rustig aan gedaan en zo konden we een beetje bijkomen van de reis. Het was de bedoeling om een nationaal park met schilpadden te gaan bezoeken, maar deze schilpadden lieten zich bijna nooit zien en de tour was ook alleen mogelijk in de nacht. Deze hebben we maar gecanceld.

Dinsdag hebben we onze reis voortgezet richting La Fortuna bij de Arenal vulkaan. Dit is een toeristisch stadje met vele mogelijkheden. Na een kort onderzoek konden we kiezen voor het beklimmen van de Cherro Chato (vulkaan) en het bezoeken van de watervallen. Ons mam en opa kozen voor de watervallen omdat de tocht naar de top van de vulkaan rond de 5 uur zou gaan duren. Ons pa en ik wilden deze wel beklimmen. We begonnen om 09:15 aan de tocht. Het was een loodzware tocht van ruim 2 uur tot de top, maar het was zeker de moeite waard. We begonnen in het heuvelland om uiteindelijk uit te komen in het tropisch regenwoud! Na de top te hebben bereikt moesten we nog een klein stukje dalen met gevaar voor eigen leven. We kwamen aan bij het meer boven op de vulkaan, het was super om een keer mee te maken! Uiteindelijk hebben we er 4 uur over gedaan over de hele tocht. Smiddags hebben we ervoor gekozen om even bij te komen in de Hot Springs. Even lekker relaxen in het water.

Donderdag stond de laatste bestemming op de planning, de reden waar het allemaal mee begon. Een bezoek brengen aan San Carlos Nicaragua om te kijken waar ik 4 maanden verblijf, om te kijken waar ik mee bezig ben en om te kijken hoe het er hier aan toe gaat.

Toen we na een auto rit van 2 uur en een boottocht van een uurtje aankwamen in San Carlos waren ze zichtbaar onder de indruk van San Carlos. Het verschil met Costa Rica is erg groot. Waar Costa Rica het Zwitserland van Midden-Amerika wordt genoemd, geldt het tegenovergestelde voor Nicaragua. Ze keken hun ogen uit hoe het hier ging. Nadat we de spullen hebben afgezet in het hotel zijn we een bezoekje gaan brengen aan mijn gastgezin. Mijn vader van het gastgezin was deze week ook thuis na 3 weken te hebben gewerkt. Zijn dagtaak bestaat alleen uit Wodka drinken. Hij vertelde wel 25 keer dat ik zijn zoon was hier. Ook heb ik even een showtje weggegeven met mijn salsa dansmoves.

Vrijdagmorgen stond er na een week ook voor mij weer training op de planning. Ik was wel een beetje benieuwd of de trainers en de kinderen er zouden zijn. Maar iedereen was netjes op tijd en we hebben een mooie training gehad. Onder toeziend oog van ons pa, ma en opa. Die het leuk vonden om te zien. De middagtraining sloegen ze over vanwege de hitte en zijn de verkoeling op gaan zoeken bij de airco. Het is hier nu hartje zomer en dat betekend ook hoge temperaturen! Savonds werden we met zijn allen uitgenodigd bij mijn gastgezin voor het diner. De specialiteit werd bereid, vis stond op het menu. Na dit heerlijke diner hebben we nog een wat gedronken op het terras met de andere Nederlanders.

Zaterdag was alweer de dag van het afscheid. Na smorgens nog de training te hebben bezocht op het voetbalveld zouden ze om half 2 met de boot vertrekken. We hebben nog even wat gegeten met zijn vieren en daarna naar de immigratie gegaan waar de boten vertrekken. Het was er niet druk, er waren zelfs zo weinig mensen dat ze besloten om de boot van half 2 te cancellen. Dat is ook een verschilletje met Nederland. Hier beslissen ze gewoon om de boot te cancellen en dan moet je maar een boot later pakken. Er was dus geen andere mogelijkheid dan wachten tot de boot van 4 uur. Deze boot vertrok netjes op tijd. Dus het was tijd om echt afscheid te nemen. Het duurt toch nog 10 weken voordat ik ze weer zie.

Nadat ze vertrokken waren met de boot heb ik even met Mirjan en Lisette op het terras gezeten. Het was immers zaterdag en dat betekent Champa avond. Na weer een mooi avondje ging mijn wekker deze keer om 07:30 omdat ik graag de tweede helft van Ajax wilde kijken. Ik heb genoten van Ajax en het kampioenschap is nu zo goed als binnen! Smiddags ben ik met Mirjan en Bas naar het zwembad geweest om deze topweek ook relaxed af te sluiten.

Er is vorige week ook een andere Nederlandse jongen (Bas) bijgekomen. Zo is die balans ook weer gelijk.

Zo komt er ook een einde aan dit verslag. En ik beloof jullie dat ik de komende weken trouw op maandag of dinsdag weer mijn blog zal schrijven.

Zoals jullie kunnen lezen was het een geweldige week! Eentje om nooit te vergeten.. Met dank aan ons pa, ma en opa!