Semana Santa in Panama

Mijn laatste verslag is alweer anderhalve week geleden en dus tijd voor een update.. de laatste keer vertelde ik dat Max, Guido en Kristy savonds aan zouden komen in San Carlos.. daar begint ook mijn verhaal!

Ze kwamen rond een uurtje of 6 aan met de bus vanuit Managua. Zij hadden voor San Carlos al een bezoekje gebracht aan Granada en León. Na dat ik weer op de hoogte was van hoe het met ze ging hebben we snel even gegeten want savonds stond de eerste halve finale op het programma. Vol goede moet en onder het oog van het massaal toegestroomde publiek waaronder 6 Nederlandse supporters had ik er zin in! Dit bleek niet aan het vertoonde spel want we werden met 6-3 weggespeeld, een kleine domper na de spannende wedstrijden de dagen voor de halve finale. We zijn ons verdriet maar gaan verdrinken in de karokebar.. een gezellige avond die nog een staartje kreeg, het hostel waar Max, Guido en Kristy in sliepen deed niet meer open en dus konden ze er niet in! Mijn broer uit het gastgezin had een passende oplossing, hij en zijn zusje zouden bij moeders in bed kruipen en eentje kon er in de hangmat. Zo sliepen we dus met 10 mensen bij mij thuis.

De volgende morgen ging weer vroeg de wekker want er stond een soort van vergadering en onderling wedstrijdje op de planning met de trainers, ook Guido en Max deden fanatiek mee en Kristy zorgde voor dat alle actiemomenten werden vastgelegd. Na de middag hebben we het rustig aan gedaan. Om 18 uur stond de tweede halve finale op het programma. Na een enerverende pot wonnen we met 5-3. Dat betekende dat de stand over 2 wedstrijden 9-8 was in het voordeel van de anderen, zo liepen we dus op 1 doelpunt na de finale mis. Savonds zijn we met 10 Nederlanders gaan eten en daarna met zijn allen nog even de champa ingegaan om afscheid te nemen van Mirjam. Ze vertrok zaterdagochtend richting Guatemala waar ze een aantal weken gaat reizen met haar vriend. Met Mirjam was het altijd gezellig en daarom hebben we samen heel wat uurtjes op de mallecon (boulevard) doorgebracht.

Vanaf zaterdag begon Semana Santa en dat betekende geen school en ook geen trainingen voor de kinderen. We hebben besloten om de week door te gaan brengen in Panama. Zaterdag zijn we eerst met de bus en boot naar Costa Rica gereisd, savonds even de kroeg in geweest want zondag stond er een busreis van bijna 17 uur op de planning! We vertrokken rond 12 uur en kwamen snachts rond 5 uur aan in Panama city waar we 4 nachten zouden blijven.

Na een paar uur te hebben geslapen zijn we met de splinternieuwe metro (pas 2 weken in gebruik) naar het centrum gegaan. Panama city is net als San Jose (Costa Rica) en Managua (Nicaragua) geen toeristische trekpleisters kwamen we al snel achter. Na wat uurtjes rond te hebben gelopen kwamen we tot de conclusie dat het niet echt een centrum heeft met winkels en restaurants.. dus moesten we op zoek naar andere activiteiten. Die vonden we al snel in de vorm van het Panama kanaal. Het grootste kanaal ter wereld.. daar zijn we een kijkje gaan nemen en was erg indrukwekkend om te zien hoe er zo'n groot containerschip door de sluizen heen wordt geleid.

We zijn ook naar een punt geweest waar je over de hele stad uit kon kijken, een culturele stam bezocht en wilden we shoppen in een shopping mall. Dat laatste viel even tegen omdat tijdens Semana Santa veel winkels gesloten zijn.

Niet alleen de winkels, maar ook veel bars, restaurants en discotheken waren gesloten. Dit wisten wij van te voren niet en dachten een feestje te bouwen in Panama city, maar dat viel helaas niet mee.

Donderdag ging Max weer terug naar Costa Rica omdat zijn ouders vrijdag aankwamen om hem te bezoeken. Dit afscheid moest gevierd worden en omdat de kroegen niet open waren, zijn we maar met wat flessen rum aan het zwembad gaan zitten, dat bevond zich op het dakterras van het hotel. We zijn iets te laat gaan slapen vond vooral Guido de volgende morgen. Kristy, Guido en ik besloten ook om Panama city achter ons te laten en door te gaan naar David, de derde grootste stad van het land. nu kwamen we er pas echt achter wat Semana Santa is, we waren smorgen om 6 uur al vertrokken om de rij voor te zijn dachten we, verkeerd gedacht.. Er stond een rij waar ik van mijn leven nog nooit had ingestaan. We hebben 2,5 uur moeten wachten voordat we aan de beurt waren voor een kaartje, nadat we het kaartje hadden konden we gelukkig wel een half uurtje later vertrekken voor een busreis van 7 uur.

We kwamen tegen de avond aan in het hotel. Bij het hotel zat een casino, we gingen rond 17:50 eerst wat drinken in de casinobar. We kregen ons wel verdiende biertje, maar 5 minuten later zei de barman dat we door moesten drinken omdat vanaf 6 uur een alcoholverbod van kracht de volgende 48 uur. Dus geen alcohol voor ons de laatste dagen, ook in de supermarkt was alles afgeplakt waar alcohol in zat. We zijn nog even gaan eten en vroeg gaan slapen.

Op vrijdag zijn Kristy en ik om 6 uur richting de bus terminal gegaan. Zodat we op goed geluk nog een mooie tour konden maken. Guido bleef achter in het hotel, want die had wel even genoeg van al dat reizen.

We kwamen aan bij de bussen en vroegen wat de mogelijkheden waren, we namen de bus en kwamen aan bij een klein en rustig dorpje. Het kleine busje stopte even bij de enige Chino(kleine supermarkt) die wel open was om wat inkopen te doen. Tot onze verbazing zagen we dat het hiet wel mogelijk was om een alcoholische versnapering mee te nemen. Omdat we niets konden koelen, zijn we maar vor een flesje rode wijn gegaan. Eenmaal aangekomen in Bocas wilde iemandons wel een tour aanbieden voor 60 dollar p.p. we besloten om eerst even rond te kijken of er nog andere opties waren. We kwamen een man tegen die op toeristen stond te wachten die onderweg waren, we mochten mee voor 25 dollar.. Hij nam ons mee naar een bounty-eiland met witte stranden, palmbomen en helder water. Het was een super trip en het is zeker de moeite waard om de foto's een keer te bekijken! Een fantastische afsluiter van een gezellige week.

Zaterdag was het alweer tijd voor de terugweg. We bereidde ons voor op een lange reis, uiteindelijk deden we er 11 uurtjes over om weer in San Jose te komen. Guido ging meteen door waar hij verblijft in Costa Rica. Ik moest nog een nachtje overnachten want mijn bus vertrok vanmorgen om 5:30.

Toen ik vanmiddag thuiskwam heerste er een aparte sfeer. Ik vroeg aan mijn gastgezin broer (Ludwing) of hij een leuke Semana Santa had gehad. Hij antwoordde kortaf met nee. Jovany riep me even en die vertelde het verschrikkelijke nieuws. De beste vriend van Ludwing is afgelopen dinsdag verdronken toen hij iets te veel had gedronken en probeerde te zwemmen. Er was 1 vriendin bij die hem niet meer kon helpen en hij is dus overleden. Hij kwam iedere dag bij ons over de vloer en ik ben er ook een paar keer mee opstap geweest! Afgelopen donderdag is hij al begraven, waar heel San Carlos op af was gekomen. Het is verschrikkelijks wat er is gebeurt en het heeft bij mij een bittere nasmaak na een leuke en gezellige week.

Hopelijk kan ik jullie volgende week weer wat positievere berichten melden.

Tot volgende week..