De kop is er af in Niacargua

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer met een verslag vanuit San Carlos. Vorige keer vertelde ik jullie dat ik veilig was aangekomen in San Carlos. Nu ben ik alweer een week verder. Een week met opnieuw veel nieuwe indrukken!

De afgelopen week stond vooral in het teken van het stadje leren kennen, de mensen om me heen leren kennen en vooral de Spaanse taal te leren kennen. Ik heb woensdag, donderdag en vrijdag weer Spaanse les gehad. Het was vooral gericht op de werkwoorden. En aangezien mijn talenknobbel ergens verborgen zit, blijft het toch redelijk lastig. Maar gesprekken voeren gaat steeds makkelijker met iedereen. Dat over de taal..

Ik ben fantastisch opgevangen in het gastgezin waar ik nu is zit. Een schoonzoon die hier ook in huis woont spreekt vloeiend Engels. Die is nog wel vaak nodig als tolk. Hij heeft me de eerste dag ook een beetje rondgeleid in San Carlos. Waar ik alles kon vinden. Ik heb een klein kamertje, maar wel groot genoeg voor mij alleen. Het is allemaal een stuk primitiever dan Costa Rica. Er is hier 2 keer per dag een paar uur stromend water dat wordt opgevangen in een grote bak. 2 keer is nog erg luxe als je het met andere gezinnen vergelijkt! Het is een stuk makkelijker douchen, je hoeft nooit de kraan in te stellen op de juiste temperatuur, er is namelijk geen keuze. Als ik overdag wil douchen staat er een grote ton in de douche waar ik met een emmertje water uit moet scheppen en over me heen moet gooien!

Nikki heeft me de volgende dagen kennis laten maken met de sport in San Carlos. Nikki werkt zelf op meerdere scholen in San Carlos. Zo ben ik een kijkje gaan nemen bij haar gymles, ook heb me even in het voetsoftbal gemengd samen met de kinderen. Dit was een leuke ervaring. Woensdag heb ik een Engelse bijgewoond van Nikki. Deze les stond in het teken van Valentijn. Maar de kinderen die toch al een jaar Engels erop hadden zitten begrepen er volgens mij ongeveer helemaal niets van!

Na de Engelse les heb ik kennis gemaakt met Jalmer. Jalmer is de directeur van de middelbare school van San Carlos. Samen gaan we proberen om de voetbalschool van de grond te krijgen! Aan zijn enthousiasme kan het in ieder geval niet liggen. Hij had eigenlijk al 8 trainers geregeld voordat ik er was. Dit scheelt dus weer werk voor mij!

Ook zijn alle spullen heel aangekomen die ik had opgestuurd. Na een hele lange dag heeft Nikki samen met haar vriend Lalo de spullen opgehaald bij de douane van Nicaragua! maar het belangrijkste is dat de spullen er zijn.

Donderdag ben ik met een jongen (Ludwing) uit het gastgezin het nachtleven in gedoken van San Carlos. Donderdagavond is het karaoke-avond en loopt heel San Carlos uit om zijn stem ten gehore te brengen. Voor mij alleen maar onbekende Spaanse liedjes heb ik ervoor gekozen om een typisch Nicaruaans drankje te gaan nuttigen. Rum! Die is hier heel populair en nu snap ik wel waarom.. Tijdens de Spaanse les van vrijdag zat het laatste glas rum me nog een beetje dwars denk ik.

Afgelopen weekend had ik nog een weekend vrij omdat we nog geen trainingen konden geven. Deze kans liet ik niet liggen om iets van de omgeving te gaan bekijken. De bestemming was El Castillo, als je alle verhalen er over hoorde leek het een leuk uitstapje te worden. Ik vertrok zaterdagmorgen rond 8 uur voor een ruim 3 uur durende boottocht naar El Castillo. Na mijn aankomst meteen even een hotel gezocht waar ik 2 nachten zou verblijven. Na dat te hebben gedaan ben ik verkenning gegaan wat El Castillo me allemaal te bieden heeft. Het uitzicht was schitteren net zoals in heel Nicaragua! Maar buiten een klein kasteeltje viel het mij toch erg tegen.. Het plan was om een kaaimannen tocht te gaan doen. Een aanrader volgens velen. Deze kostte 40 dollar voor mij alleen. Het maakte niet uit of ik alleen of met 4 was, de prijs was standaard 40 dollar. Dit vond ik toch wel aan de hoge kant. Dus ging ik op zoek naar andere toeristen die wel oren hadden naar een tour. Wat bleek, nergens toeristen te bekennen in heel dat El Castillo. Dus wat nu?? Ik heb er voor gekozen om er een relaxed dagje van te maken, lekker in de hangmat met genoeg Toñas (lokaal bier) om de middag door te komen. Savonds nog wel ergens gaan eten.. En jullie zullen het waarschijnlijk al wel raden, weer alleen. Ik vroeg de barvrouw of er savonds iets te doen was?? Het was althans zaterdag. Ze vertelde me dat er een stukje verderop een bar met muziek was. Ik ging er vol verwachting naartoe, zou dit weekend dan toch nog iets worden? NEE, er zaten 4 oude mannen aan een tafel.. Ik hield mijn zoektocht maar voor gezien en ben gedesillusioneerd huiswaarts gekeerd. Het eerste wat ik zondag deed is de tweede nacht annuleren want ik vond het wel welletjes geweest.

Op de boot terug naar San Carlos ontmoette ik een Nederlands stel dat samen met een Engelse man aan het backpacken is. Zij hebben vanuit El Castillo nog een boot gepakt naar een plaatsje verderop, dat zeer de moeite waard bleek te zijn. Dit was gisteren zelfs op 3 op reis. Ze vroegen of ik zin had om savonds met hun te gaan eten. Daar had ik wel oren naar. Want na een week met DRIE keer per dag rijst met bonen had ik daar wel zin in!

In de middag ben ik samen met Giovanni naar het stierenrijden wezen kijken. Iets wat ik toch apart vindt en toch hoop dat de stier de mensen eens goed raakt. Dit gebeurde een aantal keer. Één ervan heb ik vastgelegd op video.

Zoals afgesproken ben ik savonds met het Nederlandse stel en hun Engelse reisgenoot gaan eten. Een heerlijke vis en friet i.p.v. rijst natuurlijk! Toch nog een leuke zondag gehad!

Vandaag heb ik de 8 potentiële trainers ontmoet. Ik heb ze voorlichting gegeven over hoe wij in Nederland een training geven en vooral wat we voor oefeningen doen. Naar mijn mening vonden ze het allemaal erg leuk. Woensdag staat de eerste training op de planning en het is de bedoeling dat hun de trainingen gaan leiden. In het begin zal ik iedere training aanwezig zijn om hun te ondersteunen. Na verloop van tijd ga ik meer de rol van Sir Alex Ferguson op me nemen. En me gaan bezig houden met de vele randzaken die hier nog moeten gebeuren!

Al met al een fantastische eerste week hier achter de rug en als iedereen hun enthousiasme weet vast te houden, kan hier binnen een paar maanden iets heel moois gaan gebeuren!!

Zo lijkt het me wel weer genoeg en kunnen jullie weer even voorruit!

Voor foto's, check Facebook!

Groeten vanuit een bloedheet Nicaragua!